معرفی یک شیوه جدید و ابتکاری تولید بذر پیاز طی 3 سال متوالی بدون تجدید عملیات کاشت

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 9,318

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SEEDTECH02_002

تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1391

چکیده مقاله:

در همه منابع مربوط به تولید بذر پیاز فقز دو روش بذر-پیاز-بذر و روش بذر- بذر اشاره شده است که در هر روش به طور معمول پس از اتمام عملیات بذر گیری، مزرعه شخم شده و محصول دیگری کشت می شود اما بر اساس نتایج تحقیقات اتجام شده در مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان طی سال های 1386 تا 1390، یک روش کاملا ابتکاری و کار آمد تولید بذر پیاز معرفی می گردد . در این روش پس از برداشت گل آذین واجد بذر، مزرعه تا اواسط پاییز به حال خود رها شده و در سال بعد، با رعایت برخی تیمارهای خاص شاهد رشد بوته و گل آذین و متعاقبا تولید بذر خواهیم بود و امکان تکرار این پدیده تا چند سال بعد وجود خواهد داشت. ابتدا جهت روشن ساختن امکان بهره برداری بیش از یک سال از یک مزرعه بذر گیری پیاز روز کوتاه رقم تگزاس ارلی گرانو 502 و مقایسه جنبه های زراعی قطعات یک ساله (شاهد) با دو ساله و تاثیر آن بر خصوصیات کمی و کیفی بذر تولیدی، یک پروژه تحقیقاتی اجرا گردید. بذر تولید شده از هر دو قطعه از نظر کمی کیفی و از طریق ازمون t مقایسه شدند. نتایج نشان داد که بیشتر خصوصیات و مشخصه های اندازه گیری شده نظیر وزن هزار دانه، درصد و سرعت جوانه زنی بذر تولید شده در هر دو روش حداکثر مشابهت را با یکدیگر داشته و حتی عملکرد بذر در قطعه بهره برداری دو اله ، افزایشی معادل 19/7 درصد نسبت به شاهد نشان داد. د رسال بعد با حفظ قطعه دو ساله که از آن به بعد 3 ساله محسوب می شد و احداث یک قطعه جدید (به عنوان شاهد) و همچین جهت بررسی بیشتر واکنش ارقام سفید کاشان، درچه اصفهان و سوئیت اسپانیش، اقدام به کاشت و نگهداری دو ساله آنها د رمزرعه شد. این گزارش به عنوان یک روش نوین بذر گیری از مزرع بذر گیری پیاز مطرح می شود که در ادامه ، مزایا و معایب این روش مورد بحث قرار خواهد گرفت.

نویسندگان

عماد شاه محمدی

اعضای هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان

مجید جعفر آقایی

اعضای هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :