بررسی تیمارهای دمایی و روش های شستشو بر جوانه زنی و قدرت نامیه ارقام چغندر

این آزمایش در سال 1389 به صورت فاکتوریل در قالب طرح CRD (بلوک کاملا تصادفی) با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتور A چهار سطح از بذر ارقام تجاری مونوژرم چغندر قند شامل جلگه، گدوک، شیرین، رسول و فاکتور B شامل 7 سطح، تیمار در محلول نیترات پتاسیم 2/5 درصد، کشت در ژرمیناتور آب گرم، کشت در ژرمیناتور معمولی، استراتیفیته کردن، شستشو در آب مقطر، شستشو در محلول آب مقطر و مایع شوینده و تیمار در آب گرم بودند. تجزیه واریانس تفاوت معنی داری را در بین ارقام و روشهای شکستن خواب بذر و اثرات متقابل آنها د رسطح 5 و 1 درصد نشان داد. در مقایسه میانگین ، سه رقم گدوک، شیرین و رسول بیشترین قدرت نامیه را دارا بودند و رقم گدوک نسبت به بقیه برتری داشت. مقایسه میانگین، فاکتور B نشان داد (تیمار در سرمای مرطوب) و ( تیمار در ژرمیناتور آب گرم)، بهترین تاثیر را در شکستن خواب بذر و نمایایندن بهتر قدرت نامیه داشتند. در مقایسه میانگین اثرات متقابل ( سرما دهی مرطوب در رقم گدوک)، ( کشت بذور رقم گدوک در ژرمیناتور آب گرم)،(اعمال سرمای مرطوب در رقم شیرین)،(خیساندن در محلول نیترات پتاسیم 2 درصد در رقم شیرین)، (استفاده از ژرمیناتور اب گرم در رقم شیرین)،(خیساندن در محلول نیترات پتاسیم 2 درصد در رقم رسول)،( اعمال سرمای مرطوب در رقم رسول)، در اولین سطح از مقایسات قرار داشته و بیشترین درصد قدرت نامیه را دشاتند. اساسا اعمال سرمای مرطوب و کشت در ژرمیناتور آب گرم نسبت به بقیه روش ها در نمایاندن بهنر قدرت نامیه بذئر موثرتر بوده و تیمارهای دمایی بهتر از روشهای شستشو مشخص شده و اعمال سرما نسبیت به گرما برتری داشت.

کلیدواژه ها:

چغندر ، خواب بذر ، قدرت نامیه ، مواد بازدارنده جوانه زنی