اثر غلظت های مختلف نمکهای کلریم سدیم، سولفات سدیم و بی کربنات سدیم بر جوانه زنی و رشد اولیه تریتیکاله و ژنوتیپ های گندم

به منظور مقایسه میزان تحمل تریتیکاله و 14 رقم کندم نسبت به شوری، تحقیقی طی تابستان 1389 در آزمایشگاه علوم گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کرت های کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. در این آزمایش تحمل تریتیکاله و 14 رقم گندم شامل : الوند، مارون ، روشن ، بک کراس بهاره روشن، بک کراس زمستانه روشن، بولاتی، سرخ تخم ، کویر، ماهوتی، کراس شاهی، هیرمند، مهدوی، کاراشیا و دوروم نسبت به سه سطح شوری 25 و 50 و 75 میلی مول در لیتر از نمک های نمک های کلرید سدیم (NaCl)، سولفات سدیم (Na2SO4) و بی کربنات سدیم (NaHCO3) مقایسه شد و آب مقطر به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. برای انجام آزمایش تعداد 20 عدد بذر هر ژنوتیپ پس از ضد عفونی داخل هر پتری دیش قرار داده شد و پنج میلی لیتر محلول به هر کدام اضافه گردید. و پس از پوشاندن آنها با ورقه شفاف، برای جوانه زنی داخل انکوباتور با دمای 1±20 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 5±50 درصد قرار داده شدند. اندازه گیری صفات هر 24 ساعت یکبار انجام شد و 10 روز پس از شروع آزمایش درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه اندازه گیری و محاسبه شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نمک، جوانه زنی در اغلب ژنوتیپ ها به تاخیر افتاد. این تاخیر بر حسب ژنوتیپ و نوع و غلظت نمک متفاوت بود. مقایسه اثرات غلظت های مختلف سه نوع نمک بر پارامترهای مختلف نشان داد که اثر بازدارندگی رشد و سمیت NaHCO3 نسبت به دو نمک دیگر بیشتر است. د رمجموع کویر و ماهوتی به عنوان متحمل ترین و دوروم و تریتیکاله به عنوان حساس ترین ژنوتیگ ها نسبت به سه نمک مورد بررسی شناخته شدند.

کلیدواژه ها:

گندم ، شوری-تحمل ، جوانه زنی