شناسایی ذخایرمهم ژنتیکی تیره های گندمیان و بقولات در پارک ملی گلستان (مطالعه موردی: دشت میرزا بایلو و آلمه)

حفاظت مناطق و جمع آوری بذر یکی از بهترین شیوه های حفظ ذخایر توراثی ژنتیک می باشد. بدین منظور دشت میرزابایلو و آلمه در پارک ملی گلستان با وسعت 10935 هکتار جهت مطالعه انتخاب گردید. برای بررسی و شناسایی ذخایر توراثی گیاهی، ابتدا نقشه توپوگرافی منطقه با مقیاس 50000:1 تهیه و محدوده کاری روی آن مشخص و طی بازدید های صحرائی مورد شناسایی دقیق قرار گرفت. سپس نقشه واحدهای شکل زمین ترسیم و توده های معرف تعیین و در هر یک از این توده های، داخل قطعات نمونه، پوشش گیاهی بررسی شد. برای تعیین سطح قطعات نمونه، از روش حداقل سطح استفاده شد، بطوریکه سطح مورد نظر برای جوامع گیاهی علفی 4 متر مربع گیاهان بوته ای 16 متر مربع در نظر گرفته شد. در منطقه مورد بررسی د رمجموع 60 واحد گیاهی تفکیک گردید و تعدا 56 گونه متعلق به خانواده Papilionaceae و Poaceae شناسایی شد که در این میان تیره Poaceae با 33 گونه در زتبه اول و تیره Papilionaceae با 23 گونه گیاهی در رتبه دوم قرار داشتند.

کلیدواژه ها:

بذر ، ذخایر توارثی ، دشت میرزا بایلو و آلمه ، استان گلستان ، پارک ملی گلستان