برنامه‌ریزی تصادفی مشارکت واحدها در حضور خودروهای الکتریکی و منابع تجدیدپذیر با رویکرد کاهش آلاینده در شبکه هوشمند

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های سیاست‌گذاران بخش انرژی ، حجم وسیع آلاینده‌های زیست محیطی تولیدی به وسیله ی نیروگاه‌های حرارتی و بخش حمل و نقل می‌باشد. با پیشرفت تکنولوژی خودروهای قابل اتصال به شبکه می‌توان از آن‌ها به عنوان یک نیروگاه کوچک قابل جابه جایی استفاده کرد، که منجر به بهبود هزینه بهره‌برداری و میزان آلاینده تولیدی و قابلیت اطمینان شبکه خواهد شد. از طرف دیگر وجود عدم قطعیت در میزان توان خروجی مزارع بادی و خورشیدی و بار مورد تقاضا و تعداد خودروهای متصل به شبکه، مسئله مشارکت واحدها را پیچیده‌تر می‌کند. در این مقاله به بررسی تاثیر نحوه تعریف تابع هدف در حضور خودروها و منابع تجدیدپذیر و همچنین تاثیر اضافه شدن خودروها در حضور منابع تجدیدپذیر خواهیم پرداخت. روش پیشنهادی به یک سیستم نمونه شامل ده واحد حرارتی و یک مزرعه بادی و یک مزرعه خورشیدی اعمال شده است. سه حالت برای بررسی تاثیر نحوه تعریف تابع هدف بر میزان هزینه بهره‌برداری و میزان آلاینده تولیدی لحاظ شده و نتایج مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

آلاینده زیست محیطی ، خودروهای الکتریکی ، شبکه هوشمند ، مشارکت واحدها ، منابع تجدیدپذیر