ضرورت همسازی فن آوری نوین با معماری ایران با رویکرد توسعه پایدار

باوجود پیشرفت علم توان مهندسی و تکنولوژی ساخت هیچکدام نتوانسته اند دربالا بردن کیفیت فضاها و ارزشهای معماری پایدارمتناسب با زندگی انسان معاصر کمک شایانی کند به گونه ای که فضاهای معماری امروزبه فضاهایی فاقد معنا تبدییل شده و کیفیات یکسانی پیدا کرده اند یکی ازراه های دستیابی به این کیفیت ازدست رفته رجوع به تکنیک ها وروشهای ساخت است که باتوجه به جزئیات مصالح و هم نشینی آنها و ترکیب مناسب اجزا بتوان به سمت کیفیت مطلوب درمعماری معاصر رسید دراینجا یکی ازاهداف این پژوهش که مبتنی برداده های کتابخانه ای و تحلیل توصیفی بوده این است که بابکارگیری این تکنولوژی ها نه تنها اسیبی به فرهنگ و هویت و معنای معماری ما نمیزند بلکه میتوانددرجهت مناسب بکارگرفته شود همانطور که امروزه مشخص شده است معماری ایران نیز به دلیل تغییر نیازهای جامعه و مردم راه حلهای جدیدی را می طلبد چرا که ضرورت استفاده و کاربرد فناوریهای نوین مواد و مصالح هوشمند را دوچندان می کنداین تحقیق همچنین درپی نشان دادن راهی است که بتوان با استفاده ازفناوری های روز و موادومصالح هوشمند و داده های بستر طرح به خلق معماری پایدار باحفظ مبانی هویت و فرهنگ معماری ایرانی - اسلامی رسید

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین ، معماری ایران ، مصالح هوشمند ، هویت ، فرهنگ