بررسی اثر تنش خشکی و برخی اجزاء عملکرد آفتابگردان در شرایط آب و هوایی یاسوج

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و برخی اجزاء عملکرد آفتابگردان در منطقه بویر احمد، آزمایشی در سال 1394 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل تنش خشکی در سه سطح شامل D1 : آبیاری در 50% ظرفیت مزرعه، D2: آبیاری در 75% ظرفیت مزرعه و D3: آبیاری در 90% ظرفیت مزرعه بود. پس از طی مراحل داشت و برداشت، صفات ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و عملکرد روغن اندازه گیری شد. اثر تنش خشکی بر کلیه صفات مورد مطالعه معنی دار بود. بررسی نتایج حاصل اثر تنش خشکی نشان داد که در اکثر صفات مورد مطالعه تیمار D2 (آبیاری در 75% ظرفیت زراعی) بیشترین مقدار را نشان داد و این تیمار باعث تولید بیشترین مقدار میانگین صفات اندازه گیری شده گردید. حداکثر عملکرد دانه معادل 413/59 گرم در متر مربع، حداکثر ارتفاع بوته به میزان 188/79 سانتی متر، حداکثر تعداد دانه در طبق 978/4 عدد، حداکثر قطر طبق 28 سانتی متر و حداکثر مقدار عملکرد روغن 194/93 در این تیمار حاصل شد.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، تنش خشکی ، روغن ، عملکرد