ارزیابی سناریوهای مختلف تولید و استفاده از بیوگاز در مناطق روستایی ایران با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی

یکی از انرژی های تجدیدپذیر که قابل تولید از مواد زاید جامد و مایع حاصل از زندگی انسان می باشد، گاز زیستی یا بیوگاز می باشد. با توجه به سادگی فرایند تولید این گاز و در دسترس بودن مواد اولیه آن و ارزش افزوده محصولات جنبی فرایند، توسعه استفاده از بیوگاز خصوصا در مناطق روستایی می تواند یکی از راهبردهای برنامه ریزی انرژی با هدف حفظ منابع طبیعی و انرژی های تجدیدناپذیر برای نسل های آینده از یک طرف و حفاظت از محیط زیست از سوی دیگر تلقی گردد. برای تولید و استفاده از بیوگاز در مناطق روستایی ایران سناریوهای مختلفی قابل طرح است. در این مقاله چهار سناریوی تولید و استفاده پراکنده بیوگاز در مقیاس خانوار، تولید و استفاده متمرکز بیوگاز در مقیاس روستا، تولید و استفاده متمرکز بیوگاز در مقیاس منطقه و تولید و استفاده بیوگاز تولید برق، مطرح شده و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی براساس معیارهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی و با مراجعه به نظر متخصصان، مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج ارزیابی حاکی از آن است که سناریوی تولید متمرکز در مقیاس روستا از اولویت بالاتری نسبت به سایر سناریوها برخوردار بوده و می تواند به عنوان یک راهبرد توسعه ای مد نظر مسیولین قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بیوگاز ، سناریو ، تحلیل سلسله مراتبی ، انرژی تجدید پذیر