بررسی فعالیت پوشش خوراکی کیتوزان و اسانس ریحان بر ویژگی های ارگانولپتیکی بادمجان در شرایط سرد

تمایل به استفاده از پوشش ها و فیلم های خوراکی به دلیل دارا بودن مواد طبیعی و عدم ایجاد آلودگی های زیست محیطی در حال افزایش می باشد. گیاهان - دارویی یکی از منابع مهم روغن های فرار بوده که به دلیل فعالیت بیولوژیکی و کاربرد آن ها در صنایع غذایی از اهمیت خاصی برخوردار می باشند. در استفاده از اسانس های گیاهی در مواد غذایی، اثرات ارگانولپتیک آنها نیز باید مورد توجه قرار گیرد اگر چه بسیاری از اسانس ها و مواد موثره آن ها پذیرفته شده اند اما به علت طعمی که به مواد غذایی می بخشنداستفاده از آن - ها محدود و در برخی موارد قابل پذیرش نمی باشد. در این بررسی، با استفاده از پوشش کیتوزان و اسانس گیاه ریحان ماندگاری میوه بادمجان در مدت 16 روز نگهداری، در دمای 4 درجه سانتی گراد ارزیابی شد.محلول پوششی کیتوزان در سطح 0.5 درصد با اسانس ریحان در غلظت های 0.5 و 1 و 1.5 درصد تهیه شدند و یک گروه به عنوان شاهد بدون پوشش( در نظر گرفته شد. در فواصل زمانی معین جهت انجام آزمون حسی رنگ، بافت، عطر، شکل ظاهری و پذیرش کلی ارزیابی شدند و کلیه آزمون ها در سه تکرار انجام شد. از نظر شاخص های حسی،نتایج نشان می دهد که با افزایش مدت زمان نگهداری امتیاز پذیرش کلی کاهش می یابد و تیمار حاوی 1 درصد ریحان از بیشترین و نمونه شاهد از کم ترین امتیاز در تمام طول دوره برخوردار بوده اند. به طوری که تمامی تیمارها در روزهای 0 و 16 از بیشترین و کمترین امتیاز به ترتیب برخوردار بوده اند و نمونه های پوششی با اسانس بهتر از نمونه های شاهد ارزیابی شدند P<0.05

کلیدواژه ها:

بادمجان ، اسانس ریحان ، پوشش دهی ، ماندگاری