تاثیر برخی تنظیم کنندههای رشد بر جوانه زنی و خواب بذر برخی از علفهای هرز

به منظور بررسی تاثیر اکسین و سایتو کنین برجوانهزنی وخواب بذر برخی ازعلفهای هرز آزمایشی در سال 1394 به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اقلید اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی عبارت بودند از نوع تیمار شامل: اکسین، سایتوکنین، غلظت شامل: T1 ، T2 ،T3 و T4 و علف های هرز شامل: یونجه زرد، یولاف وحشی، چاودار و قیاق. نتایج آزمایش نشان داد در بین تیمارهای مختلف بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی به ترتیب با میانگین 85.3 %و 5.4 بذر در روز به تیمار سایتوکنین مربوط بود. بیشترین میزان طول گیاهچه به تیمار با اکسین اختصاص داشت . در بین غلظت های مختلف بیشترین میزان جوانه زنی و خصوصیات اولیه رشد از غلظت T4 به دست آمد. علف هرز یونجه زرد کمترین میزان قند محلول را نشان داد. در اثر متقابل بیشترین میزان قند محلول با میانگین 29.5 میلی گرم از اثر متقابل سایتوکنین، غلظت T4 و علف هرز چاودار به دست آمد. کمترین میزان قند محلول با میانگین 16.7 میلی گرم به اثر متقابل تیمار شاهد و یونجه مربوط بود. طور کلی اثر تیمار سایتوکنین و غلظت T4 بر شکست خواب بذر و جوانه زنی بذر علفهایهرز مورد بررسی بیشتر از سایر ترکیبات بود و به عنوان تیمار مناسب معرفی گردید.

کلیدواژه ها:

تنظیم کننده رشد ، جوانه زنی ، پروتیین ، قند محلول