کاهش چشمگیرآبیاری سبزفرش ها با پاکلوبوترازول و ترینگراپیک اتیل گامی موثر در استفاده از دانش فنی جهت توسعه پایدار فضای سبز مناطق خشک

چمن ها به عنوان مهم ترین گیاهان پوششی، بخش عمده فضای سبز شهری را شامل می شوند. نگهداری چمن نیاز به هزینه بالایی داشته، بنابراین مدیریت چمن با روش های کارآمد و نوینی مثل استفاده از کند کننده های رشد می تواند هزینه های نگهداری چمن را کاهش و بر بهروه وری آبیاری و شاخص های کیفی چمن بیفزاید و آنرا تنش های زیستی و غیر زیستی مقاوم کند. استفاده از ترینگزاپک اتیل موجب کاهش مصرف کربوهیدرات شده و به مواد فتوسنتزی اجازه می دهد که ذخیره شوند و چمن در برابر تنش های خشکی، شوری و یخبندان مقاومت پیدا کنند.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، چمن ، توسعه پایدار فضای سبز ، کاهش دور آبیاری ، مناطق خشک