بازتعریف فضای آموزشی بر مبنای ارزیابی و تحلیل نیازهای کودکان با توجه به نظر مربیان با رویکرد افزایش میل به تحصیل (مطالعه موردیکودکان 3 تا 6 ساله شهر لاهیجان)

باتوجه به ضعف فضاهای آموزشی، که بیان کننده این واقعیت است که فضاهای آموزشی کشور جوشش حقیقی، علمی،تحقیقی، شادابی های انسانی و روابط دوستانه و صمیمانه لازم بین معلمان و دانش آموزان را ندارند و در این فضاها تحرککافی در جهت اهمیت قائل شدن به تربیت، تعلیم خلاقیت، هنر، مثبت اندیشی، مثبت زیستی، فراگیری مهارت و بسیاریعناصر لازم برای زندگی مؤثر و سازنده وجود ندارد، مقاله حاضر، فضای آموزشی کودکان را مورد بررسی قرار داده و به اینمساله می پردازد که کودکان چه نیازهایی در این محیط ها داشته و آیا می توان با الگوی فضایی خاص، محیطی مطلوب جهتآموزش کودکان به وجود آورد؟روش انجام تحقیق به توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش پیمایشی و مصاحبه و تبادل نظر با مربیان مهد کودک های شهرلاهیجان و با استفاده از نرم افزار spss صورت گرفته است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش حاضر، ابتدا به اهمیت دوران پیش دبستانی و نقش کاربردی آن، پرداخته می شود و درادامه وظایف نهادهای پیش دبستانی مطرح و عوامل محیطی تاثیر گذار بر افزایش علاقه کودکان به محیط های آموزشی بهطور مختصر و به جهت آشنایی بیشتر، مورد بحث قرار می گیرد و در انتها نتایج و راهکارهای پیشنهادی مطرح می گردد.

کلیدواژه ها:

کودک ، فضای آموزشی ، مهد کودک