اثربخشی آموزش تاب آوری بر تنیدگی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری بر تنیدگی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه انجام شد. نوع مطالعه حاضر به شیوه شبه آزمایشی است که از طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه سال نهم شهر مهربان در سال تحصیلی 1396-97بودند. از بین دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه سال نهم شهر مهربان در سال تحصیلی 1396-97 ، 40 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش ( 20 نفر) و گواه ( 20 نفر)جای دهی شدند. به منظور سنجش میزان تنیدگی تحصیلی دانش آموزان از پرسشنامه استرس تحصیلی گادزلا ( 1991 ) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و روش تحلیل واریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گروه گواه وجود دارد، بدین معنا که آموزش برنامه تاب آوری موجب کاهش معنادار در میانگین نمرات تنیدگی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه گردید. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش برنامه تاب آوری می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید برای کاهش تنیدگی تحصیلی دانش آموزان به کار رود

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تنیدگی تحصیلی ، دانش آموزان دختر