بررسی علل گرایش به رفتار های پر خطردر نوجوانان

رفتارهای پرخطر به رفتارهایی گفته میشود که سلامت و بهزیستی جسمی، روان شناختی و اجتماعی افراد و جامعه را به خطر میاندازد. دوره ی نوجوانی که با تغییرات جسمانی، روان شناختی و اجتماعی گسترده همراه است، به دلیل خودمحوری و عدم درک مناسب نوجوانان از رفتارهای خود، مرحله ی مهمی برای شروع رفتارهای پرخطر محسوب میشود. گرایش نوجوانان به انواع رفتارهای پرخطر یکی از اصلی ترین منابع نگرانی در جامعه است زیرا نوجوانانی که گرایش بیشتری به رفتارهای پرخطر دارند پیشرفت تحصیلی کمتری دارند، گرایش بیشتری به خودکشی دارند و احتمال مرگ و میر و ابتلا به بیماری های مرتبط با رفتارهای پرخطر در آن ها بیشتر است. هدف پژوهش حاضر مروری بر علل گرایش به رفتارهای پرخطراست. این پژوهش به صورت مطالعه ی کتابخانه ای و اسنادی بر مبنای نظریات موجود و پژوهش های انجام شده توسط پژوهشگران مختلف در حوزه ی رفتارهای پرخطر انجام شد. در مجموع می توان نتیجه گرفت که گرایش به رفتارهای پرخطر محصول تعامل عوامل شناختی، هیجانی، اجتماعی و خانوادگی است. بنابراین، شناسایی دقیق عوامل موثر در گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان و همچنین تدوین برنامه های مربوط به پیشگیری و کنترل این رفتارها امری ضروری است. در هر جامعهای سطحی از رفتارهای پرخطر مصرف مواد مخدر، سیگار، الکل، خشونت، رفتار جنسی، رابطه با جنس مخالف و راننگی خطرناک وجود دارد. و طبق آمارها نیز هر روز نیز بر میزان این رفتارها افزوده میشود، که افزایش این رفتارها هم میتواند باعث مسائل فردی و هم مسائل جدی برای سلامت جامعه فراهم کند که در حرکت جامعه به سمت رشد و پیشرفت خلل ایجاد کند و یا حتی مانع از آن شود که در این میان با توجه به تحقیق حاضر، دین و ارزشهای دینی میتواند امکانی فراهم کند که افراد جامعه کمتر به سمت رفتارهای پرخطر و انحرافی کشیده شوند؛لذا باید سرمایهگذاریهای اساسی درارتباط با تقویت این بعد انجام شود.