تبیین اهمالکاری و افکار خودکشی دانش آموزان بر اساس مولفه های ذهن آگاهی (مطالعه موردی: دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه یازده تهران)

اهمالکاری یک پدیده رفتاری است که به صورت به تاخیر انداختن تکالیف توصیف شده و موجب ایجاد استرس، احساس گناه و کاهش شدید بازدهی فردی می شود. همچنین به دلیل عدم تعهد به تکالیف و مسئولیتها منجر به عدم تایید اجتماعی می شود. یکی از موارد که میتواند به کاهش اهمالکاری کمک کند ذهن آگاهی می باشد. بنابراین این مطالعه با هدف تبیین اهمالکاری بر اساس مولفه های ذهن آگاهی صورت گرفته است. روش : این مطالعه از لحاظ هدف بنیادی و از لحاظ روش تحقیق در زمره تحقیقات توصیفی- همبستگی قرار دارد. جامعه ی آماری آن را دختران پایه اول متوسطه در دبیرستان های منطقه 11 شهر تهران تشکیل داده اند و حجم نمونه بر اساسی جدول مورگان 270 نفر انتخاب شده است. پرسشنامه های پرسشنامه ذهن آگاهی بائر و همکاران ( 2006 )، پرسشنامه اهمالکاری سولومون و راث بلوم( 1984 ) ابزارهای این مطالعه راتشکیل داده اند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی(همبستگی و معادلات ساختاری) در نرم افزارSPSS و لیزرل استفاده شده است. یافته ها : یافته ها حاکی از آن هستند که به طور کلی مدل تحقیق معنادار است و ذهن آگاهی از توان لازم برای تبیین اهمالکاری کل و دو مولفه اهمالکاری در آمادگی برای تکالیف و اهمالکاری در آمادگی برای مقالات برخوردار است، همچنین، ذهن آگاهی از توان لازم برای تبیین ایده پردازی خودکشی و دو مولفه تمایل برای خودکشی و آمادگی برای خودکشی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، اهمالکاری و افکار خودکشی و دانش آموزان