ردیابی نقطه ی توان ماکزیمم برای سیستم های فتوولتائیک با استفاده از روش هیبریدی

با توجه به تناوب ذاتی و نوسانات انرژی خورشیدی یکی از منابع مهم پژوهش استفاده از توان ماکزیمم انرژی خورشیدی است که به یک پنل برخورد می کند. برای این منظور، یک ردیاب نقطه توان ماکزیمم کارآمد برای برداشت تا حد امکان انرژی می تواند یک کلید باشد که باعث بهبود کارایی و عملکرد سیستم است، در این مقاله از روش هیبریدی برای ردیابی نقطه ی توان ماکزیمم استفاده می شود. روش هیبریدی دو روش انحراف و مشاهده 1 و جزء به جزء را ترکیب می کند به طوری که اگر در دما و تابش خورشیدی تغییری ایجاد شود از روش جزء به جزء و در غیر این صورت از روش انحراف و مشاهده استفاده می کند. روش ارائه شده در سیمولینک متلب تجزیه و تحلیل و پیاده سازی شده است نتایج عددی ثابت می کند که با استفاده از روش هیبریدی عملکرد ردیابی بهتری میتواند به دست آید.

کلیدواژه ها:

انرژی های نو ، سیستم های فتوولتائیک ، روش هیبریدی ، ردیابی نقطه ی توان ماکزیمم ، سلول های خورشیدی