ویژگیهای ژئوشیمیایی سنگ همبر و کانی های سولفیدی (گالن، اسفالریت و پیریت) و ارتباط آنها با منشاء احتمالی کانسار عمارت - اراک

مشخصات نویسندگان مقاله ویژگیهای ژئوشیمیایی سنگ همبر و کانی های سولفیدی (گالن، اسفالریت و پیریت) و ارتباط آنها با منشاء احتمالی کانسار عمارت - اراک

  مجید ونایی - بخش زمین شناسی- دانشگاه شهید باهنر کرمان
  علیجان آفتابی - بخش زمین شناسی- دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده مقاله:

کانسار عمارت در فاصله 40 کیلومتری جنوب غربی شهرستان اراک واقع شده و مختصات جغرافیایی آن شامل طول جغرافیایی ً45 َ34 49 درجه سانتی گراد و عرض جغرافیایی ً55 َ50 33 درجه سانتی گراد می باشد. کانسار عمارت در توالی های کرتاسه و در سنگهای کوارتزیتی به ضخامت 3 متر، بین شیست در کمر بالا و مرمر، مرمر مارنی وشیست های مرمری در کمر پایین واقع شده است. مجموعه فوق در طی فازهای تکتونیکی مربوط به لارامید و سیمرین، چین خورده و ساخت هایی همچون ناودیس مرکب و گسلهای عرضی وطولی را تشکیل داده است.
در این مقاله منحصرا ویژگی های ژئوشیمی عناصر اصلی و فرعی در سنگ همبر و عناصر فرعی در کانی های سولفیدی همچون گالن، اسفالریت و پیریت بررسی شده است. با استفاده از روش ذوب، عناصر مختلف در نمونه های برداشت شده آزاد گردید و سپس با استفاده از روش جذب اتمی مقدار این عناصر اندازه گیری شد. عناصر اصلی در سنگ همبر کانسار نشان می دهند که در سنگ همبر شیستی مقدار کلسیم بالاتر و مقدار سدیم کمتر از مقدار استاندارد این سنگها می باشد و می توان این را با حضور کربنات ها در سنگ های شیستی مرتبط دانست. همچنین در سنگهای همبر مرمری مقدار SiO2 , MgO کمتر از حد استاندارد بوده که این مسئله ناشی از عدم تاثیر دولومیتی شدن و سیلیسی شدن بر روی آهک می باشد. در سنگ همبر کوارتزیتی نیز مقدار کلسیم پایین تر از حد استاندارد می باشد. مقدار استرانسیم و باریم (عنصر فرعی) در سنگ همبر شیستی نسبت به مقدار استانداری مقداری افزودگی، درحالی که وانادیوم، نیکل و مس کاهیدگی نشان می دهند. در صورتی که در سنگ همبر مرمری و کوارتزیتی مقدار این عناصر عکس روند آنها در سنگ های شیستی می باشد.

کلیدواژه‌ها:

کد مقاله/لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:
https://www.civilica.com/Paper-SGSI02-SGSI02_117.html
کد COI مقاله: SGSI02_117

نحوه استناد به مقاله:

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (ونایی, مجید و علیجان آفتابی، ۱۳۷۷)
برای بار دوم به بعد: (ونایی و آفتابی، ۱۳۷۷)
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.