بررسی ژئوشیمی و تعیین ژنزکانسار فیروزه باغو (جنوب دامغان)

کانسار فیروزه ی باغو، در جنوب شرق دامغان، قسمتی از کمربند آتشفشانی-نفوذی ترود-چاه شیرین به سن ائوسن میانی است که بین دو گسل انجیلو در شمال و ترود در جنوب محصور شده است. وضعیت ساختاری و نحوه ی توزیع درزه ها در مطالعات صحرایی براساس حدود 200 درزه برداشت شده، بررسی شد و دو روند اصلی N65E.75SE و N58E/55SE مرتبط با کانه زایی تشخیص داده شد. به منظور مطالعات میکروسکوپی نیز حدود 30 عدد مقطع نازک و 20 نمونه مقطع صیقلی از سنگ های منطقه تهیه و پس از مطالعه، فیروزه زایی آخرین فاز کانه زایی در منطقه تشخیص داده شد و در مطالعات بافتی، کلیه ی فیروزه های منطقه دارای بافت اسفروییدی، کلوییدی و حالت منطقه بندی (کنکرسیونی) که نشانی از ته نشست تدریجی فیروزه است. تشخیص داده شد. همچنین مطالعات صحرایی، میکروسکوپی وژئوشیمی، وجود دگرسانی های سریستی، پروپیلیتی وآرژیلی در منطقه را نشان داده و تشکیل فیروزه در در زون آرژیریلی پیشرفته که با کائولینیتی شدن مشخص می شود، به اثبات رسید. افزون بر مطالعات صحرایی در مطالعات طیف IR وضعیت آلونیت زایی در منطقه مشخص شد و روند تبدیل تدریجی آلونیت به فیروزه معلوم گردید. در پایان در مطالعات ژئوشیمی براساس داده های حاصل از 15 نمونه تجزیه شیمی تر، 8 نمونه NAA و مطالعات SEM پس از رده بندی شیمیایی سنگ های منطقه، میزان بالای Al2O3 در تمام سنگ های منطقه (Al2O3?12.98-17.84) و گسترش فسفر به صورت آپاتیت در گرانودیوریت ها (P2O3?0.3-0.4) و از طرفی کاهش Al و P در حاشیه رگه های فیروزه و گسترش آلونیت زایی در منطقه (براساس مطالعات X-Ray)، عملکرد فرآیندهای سوپرژنی در تشکیل فیروزه باغو را به اثبات می رساند.