برخی ویژگی های ژئوتکنیکی سازند بختیاری در دشت درویشی - جنوب غرب ایران
محل انتشار: چهارمین همایش انجمن زمین شناسی ایران
سال انتشار: 1379
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,499
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SGSI04_259
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1385
چکیده مقاله:
کنگلومرای بختیاری، رخنمون وسیعی در جنوب غربی ایران و از جمله در حاشیه رود مند دارد. این سازند از لایه های کنگلومرا همراه با عدسی هایی از ماسه سنگ، سیلتستون و مارن تشکیل شده است. دانه بندی کنگلومرا از سطح به طرف قاعده ی سازند ریزتز می شود. حفر گمانه ها در بخش بالایی این سازند، همراه با مغزه گیری پیوسته، نشان داده است که به دلیل عدم وجود سیمان مناسب در آن، کنگلومرا از هم پاشیده می شود. ضریب کیفیت سنگ (R.Q.D) در کلیه مغزه ها، کمتر از 5 در صد بوده، ولی با اتخاذ روش مناسب حفاری، ضریب بازیافت نمونه (.C.R) در حدود 100 درصد شده است. با توجه به عدم پیوستگی مواد تشکیل دهنده ی سازند مذکور، برای بخش کنگلومرایی آن، مقدار N در آزمایش SPT با نوک مخروطی، بیش از 50، متوسط حد روانی (LL) 32/5، متوسط حد خمیری (PL) 4/8 و در موارد زیادی فاقد حد خمیری بوده اند. در سیستم رده بندی Unified ، دانه بندی این بخش از سازند عمدتاً در طبقه ی GM و GP قرار می گیرد. در تکیه گاههای سد مخزنی کرخه و سد دویرج در دهلران همین وضعیت حاکم است، در حالی که در تکیه گاه سد رئیس علی دلواری در بوشهر ضریب کیفیت نمونه ها به 100 نیز می رسد.
نویسندگان
سید احمد حسینی
شرکت خدمات مهندسی آب و خاک کشور-مطالعات منطقه خلیج فارس