بررسی تغییرات لیتولوژی و تاثیر آن بر تخلخل و اشباع هیدروکربوری در زونهای مختلف مخزن اصلی ایلام (میدان جوفیر - دشت آبادان)

تغییرات لیتولوژی براساس مطالعه ی لاگها در میدان جوفیر به صورت جانبی جزئی می باشد. ولی در توالی قائم ، تغییرات تدریجی آهک تمیز ایلام در مخزن اصلی، می تواند جوابی برای تغییرات تخلخل و اشباع هیدروکربوری باشد. در بخشی که مخزن از آهک متراکم مادستون/وکستونی و وکستون حاوی ریز تخلخلها است، حتی با وجود تخلخل بالا ( %17) به دلیل وجود نیروی مویینگی زیاد که همراه با ریز تخلخل ها است، میزان اشباع هیدروکربور بسیار پایین است (Wet Zone) . ولی در ضخامت هایی که آهک ایلام به پکستون/وکستون آلبتی و بکستون تغییر لیتولوژی داده است، تخلخل از منافذ بزرگتری از نوع قالبی، بین دانه ای و بین بلوری شکل گرفته است ( تا 27%) . بزگتر بودن این منافذ این اجازه را به هیدروکربور داده است که با کاهش فشار مویین، در فضاهای بزرگتر تجمع پیدا کند (Hydrocarbor Zone). در این مخزن حد فاصل زون آبی به هیدروکربوی ناحیه ی انتقالی (Transitional Zone) قرار دارد که بیشتر از ترکیب آهک وکستون/پکستون تا وکستون تشکیل شده است. ضخامت این زون تدریجی، ارتباط مستقیمی با ضخامت این پهنه (آهک وکستون/پکستون تا وکستون ) دارد. با افزایش ضخامت این پهنه، ضخامت زون تدریجی نیز افزایش و با کاهش آن، کاهش می یابد. دولومیتی شدن در تمامی بخشهای بالا وجود دارد. ولی تأثیری مهم تخلخل ندارد.