بررسی شرایط فیزیکوشیمیایی تبلور کلینوپیروکسن ها در سنگ های آذرین منطقه املش

ترکیب کلینوپیروکسن های موجود در گدازه های بازالتی، دایک های دلریتی، گابروها و پیروکسنیت های منطقه املش اساسا در قلمرو پیروکسن های کلسیم دار قرار می گیرند و اکثرا از نوع دیوپسید و به مقدار کمتر اوژیت می باشند. تقریبا کلیه کلینوپیروکسن ها از Al , Si غنی می باشند به طوری که جایگاه تترائدری آن ها صرفا با کاتیون های Si و بخشی از Al های موجود در ترکیب این کانی پر شده و بقیه Al های اضافی در موقعیت اکتائری جای گرفته اند. توزیع آلومینیم درموقعیتهای تترائدری و اکتائدری پیروکسن ها حاکی از تبلور این کانی در فشارهای کم، از یک ماگمای آبدار می باشد. محتوی آهن فریک پیروکسن ها معرف بالا بودن فوگاسیته اکسیژن درمحیط تبلور ماگمای میزبان آن ها است. دمای تبلور ماگمای میزبان پیروکسن ها از روی ترکیب پیروکسن ها بین 900 تا 1100 درجه سانتی گراد ارزیابی شده است.