نگرشی نو بر ژنز کانسار اهن باباعلی، شمال غرب همدان

سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,087

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SGSI07_058

تاریخ نمایه سازی: 1 مهر 1385

چکیده مقاله:

کانسار آهن باباعلی درناحیه شمال غرب همدان و در زون ساختاری سنندج – سیرجان قراردارد. این کانسار که به طریقه روباز استخراج می گردد، متشکل از دو عدسی شمالی و جنوبی است. سنگهای درونگیر آهن در عدسی شمالی که در این مقاله پیرامون آن بحث می گردد، سنگ های آذرین با ترکیب دیوریت تاگرانودیوریت می باشند. پاراژنز ذخیره در این کانسار عمدتا شامل مگنتیت ، پیریت و هماتیت به همراه مقادیر اندکی کانیهای مس نظیر کالکوپیریت، بورنیت ومالاکیت است. کانیهای گانگ که ذخیره را همراهی می نماید شامل اپیدوت، اکتینولیت، کلریت، کوارتز، فلدسپار وکلسیت میباشند. از مشاهدات صحرایی ، همچمون تمرکز توده معدنی در بخش مرکزی توده نفوذی، قرارگیری ماده معدنی در پهنه برشی شکل پذیر موجود در محدوده مورد مطالعه و همچنین مشاهدات میکروسکپی مانند افزایش میزان آهن همراه با افزایش میزان دگرسانی با نزدیک شدن به توده معدنی، می توان چنین استنابط نمود که تزریق توده نفوذی موجب مهاجرت آهن موجود در سنگهای آتشفشانی – رسوبی دگرگون شته پیرامون و تمرکز آن در امتداد پهنه برشی گردیده است.

نویسندگان

حمیده توکلی

بخش زمین شناسی، دانشگاه تربیت مدرس

مجید قادری

بخش زمین شناسی، دانشگاه تربیت مدرس

محمدرضا قربانی

بخش زمین شناسی، دانشگاه تربیت مدرس

محمد محجل

بخش زمین شناسی، دانشگاه تربیت مدرس