توالی زونها و پاراژنزهای کانیابی در اسکارن های قهرود، جنوب شرق کاشان

توده نفوذی قهرود در جنوب شرق کاشان با ترکیب دیوریت تا کوارتزمونزودیوریت و سن میوسن (17 تا 19 میلیون سال) با نفوذ در سنگ های آهکی منطقه منجر به اسکارن زایی پراکنده و گاه مجتمع شده است. اسکارنها بر اساس موقعیت خود نسبت به توده و مجموعه پاراژنزی و کانیابی خود به 8 دسته کلینوپیروکسن پلاژیوکلاز اسکارن، ولاستونیت گارنت اسکارن، اسپینل گارنت، گارنت کلینوپیروکسن اسکارن، گارنیت اسکارن، وزوویانیت اسکارن و اپیدوت کلینوپیروکسن اسکارن تقسیم می شوند. نخستین مرحله اسکارن زایی در ارتباط با دگرگونی همبری است. در این مرحله در اثر مجاورت توده نفوذی با سنگ های در بر گیرنده شاهد تشکیل کانی های چون کلینوپیروکسن و ولاستونیت به ترتیب در زون های کلینوپیروکسن –پلاژیوکلاز اسکارن و ولاستونیت – کلینوپیروکسن اسکارن هستیم. دومین مرحله اسکارن زایی همزمان با شروع واکنشهای تاخیری درزون اسکارن صورت گرفته است. این مرحله با اکسیداسیون و رها سازی CO2 همراه بوده است. تحت این شرایط فوگاسیته CO2 افزایش یافته و از دگرسانی کلینوپیروکسن های اولیه کانیهای چون اسپینل و گارنت در زون های اسپینل اسکارن، گارنت کلینوپیروکسن اسکارن و گارنتیت اسکارن تشکیل شده اند. سومین مرحله اسکارن زایی ناشی از فعالیت های متاسوماتیسم در منطقه است. حضور سیالات متاسوماتیسم کننده غنی از H2O باعث رقیق شدن گاز CO2 و کاهش فوگاسیته اینگاز شده است. بدین ترتیب کانی های چون وزوویانیت و اپیدوت یرؤن های وزوویانیت اسکارن و اپیدوت کلینوپیروکسن اسکارن تشکیل شده اند.