مدل ژئودینامیکی جایگیری توده گرانیتوئیدی شاهکوه (شرق ایران) با استفاده از تکنیک انیزوتروپی خودپذیری مغناطیسی (AMS)

مطالعه فابریکهای مغناطیسی توده گرانیتی شاهکوه (شرق ایران) با استفاده از تکنیک انیزوتروپی خود پذیری مغناطیسی(AMS) بر پایه نتایج حاصل از آنالیز ۷۵۰ نمونه تهیه شده از ۱۶۱ ایستگاه از لیتولوژ یهای اصلی توده به منظور تعیین مدل ژئودینامیکی تشکیل آن موضوع این مطالعه است. نتایج حاصل نشان دهنده توزیع یکنواخت فولیاسیون مغناطیس (با شیب نزدیک به قائم) و لیناسیون مغناطیسی (با شیب کم) در یک وسعت چند صد کیلومتر مربعی است. این وضعیت مؤید تغییر شکل توده در طی جایگیری در زمان قبل از تبلورکامل ماگما و همچنین بلا فاصله بعد از تبلور کامل آن است. فابریکهای با استرایکN-S اولیه متعاقبا تحت تاثیر یک زون برشی قرار گرفته و الگوی S شکل در مقیاس توده را موجب شده است. این زون برشی با جهتWNW-ESE و ریز ساختهای میلونیتی تا ساب میلونیتی یک کوریدور را در بخش میانی توده تشکیل داده است.