بازنگری لیتواستراتیگرافی و بیواستراتیگرافی سازند تاربور در محل برش نمونه (کوه گدایون شیراز)

سازند تاربور در کوه گدایون فارس ( شمال شرق شیراز)، درست در محل برش نمونه مورد بررسی چینه شناسی مجدد قرار گرفت و با پیمایش صحرائی ، نمونه برداری و مطالعه بیش از ۳۰۰ مقطع نازک میکروسکپی و همچنین بررسی تعدادی نمونه شسته شده، اطلاعات جدیدی بویژه در مورد مرزهای پایینی و بالایی آن بدست آمده است. از جمله اطلاعات جدید اینکه مارنهای قرمز و سبز در مرز بالایی سازند تاربور که قبلاً در قالب سازند ساچون معرف یشده بود بر روی ۵۳۴ متر آهکهای ریفی واقع م یباشد. بررسی های اخیر مشخص شد این مارنها با رخساره پلاژی ک (حاوی فرآمینیفرهای پلانکتون فراوان) هستند و تحت مجموعه ساب زون Globotruncana aegyptica قرار می گیرند . سن رسوبات حاوی مجموعه پلانکتونی فوق ماستریشتین میانی می باشد و بیانگر زبانه سازند گورپی(Gurpi tongue) است و در ادامه آن تناوب مارن و سنگ آهک و در انتها آه کهای صخیم لایه تا توده ای ریفی رودیستی تاربور قرار دارد. در برش نمونه با وصف موارد فوق ضخامت سازند تاربور ۶۹۲ متر و به سن ماستریشتین م یباشد و بعد از این ضخامت مرز بالایی بتوسط گسل محدود م یشود و بدنبال آن تاقدیس کوچکی تشکیل شده است که موجب شده مرز بالایی سازند تاربور نامشخص باشد. در این مقاله ضمن توصیف جدیدی از سازند تاربور در برش نمونه، بدلیل .نامشخص بودن مرز بالایی آن پیشنهاد انتخاب برش مکمل (متمم) در محل دیگری برای سازند تاربور توصیه شده است