استفاده از روش المانهای مجزا در تحلیل روشهای مقابله با خطرات طبیعی ناشی از لغزش های زمین و تحلیل موردی زمین لغزش گلدیان(رودبار) بابکارگیری این روش

زمین لغزش ها یکی از معضلات اصلی ساخت و ساز در دامنه ها می باشد. هر ساله گزارشهای متعددی از وقوع زمین لغزه ها ارائه می شود. مخاطرات این پدیده نه فقط مربوط به سازه های بر روی شیب, بلکه در سازه های بالا دست و پائین دست شیب نیز وجود دارد. در این تحقیق تحلیلی بر روشهای مقابله با خطرات زمین لغزه ها صورت گرفته و روشهای مختلف تحلیل پایدارسازی آنها با یکدیگر مقایسه شده اند. با توجه به محدودیتهائی که روشهای متداول تحلیل حدی در فرضیات ساده کننده, عدم ارضاء معادلات تعادل و عدم اطمینان به جوابها دارند و همچنین دشواری, پیچیدگی و هزینه ای که در روشهای عددی اجزای محدود وجود دارد, روش المانهای مجزا به عنوان یک روش مناسب مورد ارزیابی قرار گرفته است. به منظور تحلیل با این روش, خاک به المانهای صلب تقسیم شده و ارتباط المانها بوسیله سختی فنرهای وینکلر برشی و نرمال کنترل می گردد و در کاربرد نوارهای مسلح کننده یا میل مهارها, سختی اضافه ای در محل وجود مسلح کننده ها به سختی های قبلی افزوده شود. تحقیقات به عمل آمده, توسعه این روش در بسیاری از تحلیل های مورد نیاز در زمین لغزش ها را نشان می دهد. نمونه هائی از این توسعه در مدلسازی دامنه خاکی و روشهای پایدارسازی نظیر تزریق, ابنیه نگهبان و خاک مسلح ارائه شده است. در انتها یکی از لغزشهای رخ داده در زلزله رودبار با استفاده از این روش مدلسازی شده و نتایج حاصل با دیگر تحلیل ها مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، پایداری شیروانی ، روش المانهای مجزاء ، روشهای پایدارسازی ، تسلیح خاک