مطالعه رخسارهها و محیط های رسوبگذاری نهشتههای پالئوسن پسین در منطقه جنوب غرب اهر

در جنوب غرب اهر رخنمون قابل توجهی از سنگهای کربناته پالئوسن پسین گسترش دارد. در این مطالعه رخسارهها و محیطهای رسوبی نهشتههای مزبور مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت توالیهای پالئوسن پسین در این منطقه حدود 62 متر است. این نهشتهها بهصورت دگرشیب بر روی کنگلومرای کرتاسه پیشین قرار گرفته و واحد شیلی پالئوسن پسین به صورت همشیب آن را میپوشاند. براساس مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی، این سنگهای کربناته در هشت رخساره اصلی دستهبندی میشود و شامل کمربندهای رخسارهای محیط اینترتایدال (پکستون – گرینستون بیوکلستی)، لاگون (پکستون بیوکلستی)، ریف (گرینستون جلبکی)، جلوی ریف (رودستون، فلوتستون، پکستون بیوکلستی و وکستون بیوکلستی) و دریای باز (وکستون – پکستون بیوکلستی) میباشد که در قالب توالیهای پیشرونده نهشته شدهاند. از کنار هم قرار گرفتن کمربندهای رخسارهای مزبور، دریای کمعمق از نوع رمپ دارای شیب تند در مناطق دور از ساحل (Distally steepened ramp) با پراکندگی ریفهای جلبکی کومهای (Algal patch reefs) تداعی میشود.

کلیدواژه ها:

پالئوسن پسین ، اهر ، محیط رسوبگذاری ، رخساره ، رمپ کربناته