بررسی کانی شناسی و ژئوشیمی لیستونیت های پهنه های برشی نه و نصرت آباد- کهورک، با تکیه بر ماهیت سنگ مادر

مشاهدات صحرایی و مطالعات پتروگرافی نشان می دهد که سنگ های پریدوتیتی منطقه نهبندان واقع بر روی گسل نه شرقی، و همچنین سنگ های گابرویی منطقه نصرت آباد که در زون برشی نصرت آباد- کهورک قرار گرفته اند، در اثر عملکرد محلول های آبدار غنی از CO2 و CaO به لیستونیت تبدیل شده اند. لیستونیت های حاصله به دلیل اختلاف نوع سنگ مادر، متفاوت می باشند. به طوری که لیستونیت های منطقه نه سیلیسی- کربناته و از نوع منیزیتی و لیستونیت های منطقه نصرت آباد کربناته و از نوع دولومیتی می باشند. در مقام مقایسه، لیستونیت های نه نسبت به لیستونیت های نصرت آباد از MgO و SiO2 بیشتری برخوردار هستند که مقدار بالای MgO، فراوانی این اکسید در سنگ مادر و مقدار بالای SiO2 به دلیل اسیدی بودن محیط در مراحل آخر لیستونیت زایی مربوط می باشد. تفاوت های بین لیستونیت های دو منطقه با تفاوت ترکیب سنگ مادرهایشان به خوبی تطابق دارد که بیانگر تفاوت رفتار عناصر و سازگاری یا ناسازگاری عناصر کم مقدار در حین تشکیل سنگ مادر لیستونی تها می باشد.

کلیدواژه ها:

لیستونیت ، آلتراسیون کلسیک ، پهنه برشی نه ، پهنه برشی نصرت آباد- کهورک