بررسی عملکرد دیوار آببند سد سیلوه در محل اتصال پانلهای جناح راست

فرار آب ذخیره شده در پشت سدهای آبی از طریق پی سد در صورتیکه کنترل مناسب وجود نداشته باشد میتواند مشکلاتی را برای سد به وجود آورده و حتی منجر به تخریب آن گردد. جهت آب بندی سدها، روشهای متفاوتی وجود دارد که یکی از آنها دیوار آببند می باشد. مصالح تشکیل دهنده بتن پلاستیک برای دیوار آببند شامل سیمان، بنتونیت، سنگدانه و آب می باشند. هدف اصلی از احداث دیوار آببند کاهش تراوش ازپی ساختگاه سد می باشد. به علت اجرای بارتهای دیوار آببند به صورت منفرد و ناپیوسته، که ایجاد ترکهای اجرایی و تشکیل کیک بنتونیتی در آنها ناگزیر است. همچنین خصوصیات ذاتی مصالح تشکیل دهنده بتن پلاستیک، نحوه اتصال آن به سنگ بستر و وجود ناپیوستگیها در پی، احداث دیوار آببند به ندرت می تواند کلاً مانع نشت و گذر آب از پی سد گردد. اطمینان از عدم نفوذ پذیری دیوار آببند در محل اتصال پانلها دغدغه ای بزرگ در علم سد سازی و ساخت دیوار آببند با استفاده از بتن پلاستیک است، و تنها مورد پژوهشی آزمایشگاهی صورت گرفته در کشور، در مورد دیوار آببند سد کرخه، آن هم با نگرشی به تشکیل کیک بنتونیتی در محل اتصال پانلها در آزمایشگاه صورت گرفته و داده ای در تغییرات نفوذپذیری در آن بیان نگردیده است. در این تحقیق، حفاری بارتهای اولیه با استفاده از کلامشل و گل حفاری تازه صورت گرفته، و همچنین حذف گل حفاری و استفاده از آب در پانلهای ثانویه و بازسازی و اعمال شرایط درون زمین روی نمونه های بتن پلاستیک با نگرشی ویژه به محل اتصال پانلهای اولیه و ثانویه در آزمایشگاه، اقدام به تعیین نفوذپذیری آنها گردیده که در این روش اجرای دیوار آببند، تاثیر تشکیل کیک بنتونیتی فوق العاده بی رنگ است.

کلیدواژه ها:

بتن پلاستیک ، دیوار آب بند ، روش پانلی ، نفوذپذیری ، کیک بنتونیت