کاربرد روش های تجزیه طیفی و تحلیل AVO برای شناسایی زون هیدروکربنی

در مطالعات لرزه ای که برای شناسایی مستقیم هیدروکربن به کار می روند، نشانگرها به دو گروه عمده دسته بندی می شوند، نشانگرهای لرزه ای پیش از برانبارش و پس از برانبارش. تحلیل AVO یکی از روش های شناسایی زون هیدروکربن در صنعت لرزه نگاری برای اکتشاف ذخایر هیدروکربنی است که بر روی داده های پیش از برانبارش بکار می رود. یک بخش مهم تحلیل AVO بررسی نشانگرهای معمول AVO از جمله عرض از مبدأ و شیو و یا ترکیبی از آنها و کراس پلات است. یکی از روشهای اخیر تفسیر داده های لرزه ای و شناسایی هیدروکربور با استفاده از داده های پس از برانبارش تجزیه طیفی می باشد. روشهای مختلفی از تجزیه طیفی وجود دارد که هر روش مزایا و معایب خاص خود را دارد. در حوزه زمان فرکانس به تعداد مولفه های فرکانسی می توان مقاطع لرزه ای تک فرکانس داشت. با استفاده از مقاطع لرزه ای تک فرکانس متفاوت می توان سایه های کم فرکانس را که توسط مخزن هیدروکربن ایجاد می شود تشخیص داد. در این مقاله برای بررسی کارایی روش های تجزیه طیفی و تحلیل AVO در شناسایی زون هیدروکربنی، ابتدا بر روی داده های مصنوعی، تحلیل AVO و روش تجزیه طیفی تبدیل s به کار برده شد. پس از موفقیت روش ها در شناسایی زون هیدروکربنی، دو روش یاد شده روی داده های واقعی میدان هیدروکربنی واقع در خلیج فارس استفاده شد تا توانایی این روش ها در تشخیص زون هیدروکربنی بررسی شود.

کلیدواژه ها:

تغییرات دامنه بازتاب در برابر دورافت ، تجزیه طیفی ، عرض از مبدأ ، شیو ، سایه های کم فرکانس لرزه ای ، کراس پلات