بررسی ویژگیهای ژئوشیمیایی عناصر فرعی و کمیاب کانیهای اسفالریت و گالن در کانسار روی و سرب آبباغ، جنوب شهرضا، پهنه سنندج-سیرجان

کانهزایی روی- سرب آبباغ در منتهیالیه جنوب شرقی کمربند فلززایی ملایر- اصفهان و در توالی رسوبات تخریبی-کربناته ژواسیک فوقانی و کربناته کرتاسه زیرین به صورت چینهسان و چینهکران رخ داده است. در این کانسار، بر اساس ژئومتری ماده معدنی، نوع سنگ میزبان و کانیشناسی کانههای سولفیدی و کانیهای باطله میتوان دو زون کانهزایی را از هم متمایز نمود، که از قدیم به جدید عبارتند از: زون І: سنگ میزبان ماده معدنی در این زون سنگهای کربناته و تخریبی ژوراسیک فوقانی است، ماده معدنی در این زون به صورت چینهسان و سه رخساره: استوکورک، سولفید تودهای، برشی و لامینه دیده میشود. زون І І:سنگهای کربناته کرتاسه زیرین سنگ میزبان ماده معدنی بوده و کانهزایی سولفیدی با ژئومتری چینهکران و به صورت پرکننده فضای خالی و با ساخت و بافت رگهای و برشی در امتداد یک زون گسلی با روند شمالشرقی- جنوب- غربی رخ داده است. در این نوشتار ضمن مطالعه پراکندگی عناصر کمیاب کانیهای اسفالریت و گالن در هر یک از زونهای کانهزایی، به مقایسه ترکیب عناصر کمیاب در کانیهای گالن زونهای دوگانه پراخته شده است. در نتیجه این مطالعات مشخص گردید عناصر منگنز و نقره در زون I دارای منطقه بندی هستند بطوریکه با فاصله گرفتن از گسل نرمال همزمان با رسوبگذاری و دور شدن از آن، تمرکز عناصر نقره و منگنز در کانی اسفالریت کاهش مییابد. همچنین تمرکز عناصر Ag, Sb, Co, As, Cd در گالنهای زون І به نسبت گالنهای زون І І افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

اسفالریت ، گالن ، روی- سرب ، عناصر کمیاب ، ملایر- اصفهان