روایت اسدی توسی از تبارنامه گرشاسپ وانطباق آن با شاهنامه

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 467

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHAHNAMEH01_075

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

گرشاسپنامه کهنترین منظومه حماسی پس از شاهنامه است که حدود نیم قرن پس از درگذشت فردوسی به نظم درآمده، چنان که اسدی خود در پایان داستان با بیان این نکته که سه سال اندر آن صرف شد روزگار از سال چهارصد و پنجاه و هشت هجری قمری به عنوان سال اتمام سرایش گرشاسپ نامه یاد کرده است:شد این داستان بزرگ اسپری به پیروزی و روز نیک اختری زهجرت بر او بر سپهری که گشت شده چارصد سال و پنجاه و هشت (اسدی، (476 : 1317 با آن که تیودور نولدکه گرشاسپ نامه را تقلید محض از شاهنامه دانسته و تصریح کرده است که این منظومه نمی تواند ارزش چندان زیادی داشته باشد (نولدکه، :1369 (173 کم نیستند اسطورهشناسان و شاهنامهپژوهانی که از این منظومه به عنوان فصیح-ترین و پرمغزترین حماسه ایرانی پس از شاهنامه فردوسی یاد کردهاند (برای نمونه، نک: اسدی، همان: دو؛ صفا، 285 :1352؛ خالقی مطلق، 421 :1362؛ امید سالار، :1381 1(416 و اسدی را استادی خواندهاند که توانسته است با وجود تاثیرپذیری فراوان و همهجانبه از شاهنامهبیش از دیگر پیروان فردوسی به سبک مستقلی دست یابد.بدون تردید اسدی توسی با سرودن گرشاسپنامه که نسخ مختلف آن بین هفت تا یازده هزار بیت دارد ( صفا، همان: (284 و چاپ شادروان حبیب یغمایی که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته دارای هفت هزار و پانصد بیت است کمک شایانی به حفظ و تداوم اسطوره گرشاسپ در ادبیات دوره اسلامی ایران کرده است زیرا گرشاسپنامه تنها منظومه حماسی مستقلی است که به روایت اسطوره گرشاسپ اختصاص یافته و چنین به نظر میآید که کوششی است در جهت پرکردن خلا وجود این پهلوان پرآوازه هند و ایرانی در حماسه ملی ایران.

نویسندگان

حمید طبسی

دانشگاه جیرفت