شاهنامه نگاری؛ از کلک نی شاعر تا کلک مویینه نقاش

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 308

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHAHNAMEH01_077

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

از زمانی که قلم فردوسی از نوشتن باز ایستاد، قلم موی نقاشان به آرایش داستانهای شاهنامه پرداخت. مصورسازی شاهنامه از نخستین سالهای پس از سروده شدن شاهنامه آغاز شد؛ حتی شواهدی دال بر این است که نسخ شاهنامه مقارن روزگار فردوسی، مصور و منقوش بوده است. نگاره های شاهنامه فردوسی به، جهت کمیت و کیفیت، درموزه ها و مجموعه های هنری دنیا جایگاه شاخصی دارد. در این موزه ها نمونه هایی از کهن ترین تصاویر شاهنامه به چشم میخورد. در این پژوهش به بررسی سیر شاهنامه نگاری از قدیم ترین ایام تادوره قاجار پرداخته و مهمترین شاهنامه های مصور را معرفی میکنیم. همچنین به بررسی دو نسخه ارزشمند شاهنامه میپردازیم: شاهنامه بایسنغری، به عنوان یکی از نخستین نمونه های شاهنامهمصو،ر و شاهنامه داوری، به عنوان یکی از آخرین نمونه های آن. دلیل انتخاب این دونسخه، از میان نسخ مصور بیشمار شاهنامه، آن است که این نسخه ها دو نقطه عطف از اولین بارقه های شاهنامه نگاری و آخرین بازمانده های آن هستند.

نویسندگان

فاطمه ماه وان

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد