بررسی موانع توسعه سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنعت جهانگردی ایران

صنعت گردشگری در ایران دارای مزیت نسبی بسیار بالایی است که درصورت دستیابی به جایگاه شایسته خویش می تواند به رشد اقتصادی بهبود اشتغال افزایش رفاه اجتماعی و موارد بسیار دیگری منجر گردد. قرائن مشهود از قبیل افزایش روزهای تعطیل درآمد طول عمر تکامل روزافزون صنعت هواپیمایی و راه آهن گسترش ارتباطات جهانی دورنمای جهانگردی و گسترش هرچه بیشتر آن را نوید میدهد با انقلاب فناوری جهانگردی عصر سنت نیز متحول شده و گردشگری عصر مدرن پدیدار گشته است در قرن بیست و یکم گسترش و پیشرفت فناوری موجب خواهد شد که وقت انسان بیش از پیش آزاد گردد ثروتشان افزون شود و زمان بیشتری را صرف اوقات فراغت خود نماید. در واقع نیمه دوم قرن بیست و یکم را باید عصر صنعت گردشگری نام نهاد با ورود به عصر فناوری و اطلاعات واژه ای به نام اوقات فراغت رنگ و بویی تازه به خود گرفته است امروزه در کشورهای پیشرفته صنعتی بحث بر این است وقتی که انسان بتواند با 3 روز شکل می گیرد این نوع کشورها برنامه ریزی تمدن فراغت کار معیشت زندگی خود را تامین نماید 4 روز باقیمانده در هفته را چگونه باید بگذراند و اینجاست که می نمایند که که گذران اوقات فراغت را آنچنان متنوع وسیع و فراگیر نماید که تمدن آینده را تحت تاثیر این تنوع بخشی با عنوان تمدن فراغت قراردهند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، سرمایه گذاری ، شناخت ، تحلیل هزینه منفعت ، تحقیقات ، امنیت ، کارکنان آموزش دیده ، تبلیغات