تبیین نقش هوش هیجانی در بهبود خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی فراگیران

هوش هیجانی به عنوان مجموعه ای از توانایی های غیر شناختی ، بردانش ها و مهارت ها و توانایی های موفقیت آمیز در شرایط مختلف محیطی تاثیر می گذارد. هوش هیجانی در شکل گیری،گسترش و ادامه تعاملات انسانی موثر، نقش مهمی دارد و عموما یکی از عوامل اساسی موثر در باعث میگردد فرد را قادرمی سازدتا بداند که راهبردهای ارتباطی را چگونه و در چه زمانی و به چه شکل و شیوه ای مورد استفاده قرار دهد. هوش هیجانی مجموعه ای از قابلیت های غیرشناختی است که توانایی فرد را در سازگاری با مقتضیات محیطی و فشارهای حاصله افزایش می دهد. با توجه به نقش هوش هیجانی و خودکارآمدی در عملکرد تحصیلی دانش آموزان در این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی سعی می شود که در رابطه ای بین هوش هیجانی و خودکارآمدی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خودکارآمدی ، عملکرد تحصیلی