تعیین قابلیت هضم سرشاخه تاغ (Haloxylon sp.) با دو روش in vivo و in vitro و اندازه گیری ضریب تجزیه پذیری آن با روش in situ

تاغ (Haloxylon sp.) یکی از گیاهانی می باشد که علاوه بر جلوگیری از فرسایش خاک و تثبیت شن های روان، قسمت زیادی از سوخت و علوفه دام ها را تامین می کند. کلیه نمونه های بدست آمده از سه منطقه کشت متراکم تاغ ابتداء با هم مخلوط شده و سپس برای تعیین ترکیبات شیمیایی وقابلیت هضم با روش دام زنده بر روی بز و روش آزمایشگاهی و ضرایب تجزیه پذیری ماده خشک برای زمانهای ،48 ،24 ،12 ،6 ، 0 ، 72 و 96 ساعت مورد آزمایش قرا ر گرفتند . میانگین ترکیبات شیمیایی نمونه های تاغ ( 9 نمونه از سه منطقه ) استان کرمان و اشتباه معیارآنها برای ماده خشک بر حسب درصد (0/24 ± 93/37) ماده آلی (0/74 ± 78/93) ، پروتئین خام (0/25 ± 8/18) ، چربی خام (0/05 ± 0/71) ، خاکستر خام( 0/63 ±14/44) ، الیاف خام(1/84 ± 28/22 ) ، دیواره سلولی بدون همی سلولز (0/34 ± 32/39 ) دیواره سلولی (0/66 ± 49/35) و عصاره فاقد ازت (0/89 ± 41/82) ولیگنین (0/11 ± 10/9) و ناتن (0/02 ±0/7) وکل ترکیبات فنلی( 0/03 ± 0/14 ) وانرژی قابل متابولیسم (46/66 ± 1091/23) کیلوکا لری / کیلوگرم ماده خشک بدست آمد . میانگین و ا شتباه معیار قابلیت هضم با روش دام زنده برای ماده خشک تاغ 0/96 ± 40/55 درصد و با روش آزمایشگاهی برای ماده خشک، ماده آلی و ماده آلی در ماده خشک بترتیب 1/08 ± 41/93 ، 1/48 ± 34/36 و 1/27 ± 29/50 درصد و ضریب تجزیه پذیری ماده خشک برای 96 ساعت انکوباسیون در شکمبه 4/82 ± 41/76 درصد بدست آمد . نمونه های تاغ را با توجه به ترکیبات شیمیایی آن در تغذیه دام نشخوار کننده می توان مصرف نمود. سرشاخه های تاغ بعد از هرس زمستانه (از فاصله 10 تا 15 سانتیمتری نوک سرشاخه ها ) علاوه بر تجدید سرسبزی و شادابی گیاه می تواند بعنوان قسمتی از علوفه دامها در تغذیه دام نشخوارکننده بکار رود واحتمالا در کاهش هزینه خوراک دام در مناطق با کشت متراکم گیاه تاغ اثر بگذارد.

کلیدواژه ها:

سرشاخه های تاغ ، قابلیت هضم ، روش دام زنده ، روش آزمایشگاهی ، روش تجزیه پذیری ، بز کرکی رائینی