بررسی روند ژنتیکی و فنوتیپی صفات رشد در گوسفندان نژاد سنجابی

در بررسی حاضر روند فنوتیپی و ژنتیکی صفات وزن تولد، 3 ماهگی، 6 ماهگی، 9 ماهگی و 12 ماهگی گوسفندان نژاد سنجابی ایستگاه مهرگان، رکوردبرداری شده طی 11 سال (1369 تا 1379) ، مطالعه شد . ابتدا با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده (REML) و روش آزمون نسبت درستنمایی مناسب ترین مدل مشخص شد و سپس با تجزیه و تحلیل چند متغیره مولفه ها و پارامترهای ژنتیکی صفات همراه با ارزش های اصلاحی حیوانات برآورد شدند . در همه صفات عوامل سال،فصل تولد، جنس بره، تیپ تولد بره و سن مادر در زمان زایش بره و سن وزن کشی بره ها (متغیر کمکی جز برای وزن تولد ) به عنوان عوامل ثابت در نظر گرفته شدند . روند فنوتیپی و ژنتیکی صفات از تابعیت متوسط ارزش های فنوتیپی و اصلاحی حیوانات از سال تولد برآورد گردید. نتایج تجزیه و تحلیل یک متغیره نشان داد که مناسب ترین مدل برای همه صفات مدل دارای اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و اثر باقی مانده دائمی مادری باشد . وراثت پذیری وزن تولد، وزن ، شیرگیری، وزن 6 ، 9 و 12 ماهگی با استفاده از تجزیه و تحلیل 5 متغیره و مدل مناسب به ترتیب 0/315 ، 0/100 ، 0/209 ، 0/264 و 0/238 و نسبت واریانس محیطی دائمی مادری به واریانس فنوتیپی برای صفات فوق به ترتیب 0/140 ، 0/251 ، 0/234 ، 0/190 و 0/163 بودند . روند فنوتیپی برای صفات وزن تولد، وزن از شیرگیری، وزن 6 ، 9 و 12 ماهگی به ترتیب 0/004- ، 0/034- ، 0/112- ، 0/144 و 0/241 کیلوگرم و روند ژنتیکی آنها 0/010 ، 0/056 ، 0/088 ، 0/088 ، 0/102 ، 0/101 کیلوگرم بود . این نتایج نشان می دهد که صفات رشد در گوسفندان سنجابی از لحاظ ژنتیکی در حال بهبود بوده ولی سرعت آن بسیار ناچیز می باشد.

کلیدواژه ها:

گوسفند سنجابی ، پارامترهای ژنتیکی ، روند ژنتیکی ، روند فنوتیپی