تحلیلی بر شیوه های نجات افراد محبوس در اعماق معدن

شرایط کار در معادن زیر زمینی زغالسنگ در مقایسه با سایر معادن و صنایع مشکلتر است. در معادن زیرزمینی به علت محدود بودن فضای کارگاه، فقدان نور کافی – وجود گازها و گرد و غبار سمی و قابل انفجار، بیماری های گوناگون، هجوم آب – ریزش سقف و بسیاری موارد دیگر ازجمله عواملی هستند که بهداشت وسلامتی کارکنان و اقتصاد معدن را به مخاطره می اندازد. آگاهی از خطرات موجود در معادن و چگونگی پیشگیری و مقابله با آنها سبب می گردد. که راندمان کار و ایمنی کارگاه افزایش یابد و از میزان حوادث و ضایعات ناشی از عدم توجه بخ مقررات حفاظتی به نحو چشمگیری کاسته شود. مقاله حاضر مرور و تحلیلی بر ابعاد حادثه ناگوار معدن سنگ آهک لنگنده المان تهیه و تنظیم شده است و در معدن مذکور در اثر شکاف در کف استخر پساب کارخانه آرائی حدود 60/000 متر مکعب آب و گل از کل ذخیره 10/000 متر مکعب ذخیره (استخر) وارد شبکه های معدنی گردید و موجب مرگ 29 نفر و مفقود شدن 14 هزار نفر از 128 نفر کارگران حاضر در آن پست کاری گردید. سه نفر از مفقودترین پس از 8 روز، 7 نفر پس از 10 روز و 11 نفر پس از 14 روز با تلاش و کمک های افراد جان بر کف گروه نجات مهندسین – تکنسین ها و کارگران و با مشارکت و همکاری بیدریغ شرکت های حفاری نفت آلمان و بلژیک و صنایع و پزشکان متخصصین نجات یافتند. قابل ذکر است، این قبیل حوادث هرچند که در کشورهائیکه سابقه معدنکاری چند صد ساله دارند و از نظر صنعت معدمکاری پیشرفته اند به وقوع می پیوندند. زنگ خطر و هشداری است به معدنکاری کشورمان که اکثرشان به اندازه کافی از دانش تکنیک و تجربه معدنکاری برخوردار نیستند فاقد وسایل و تجهیزات اولیه کار می باشند و برای ادامه کار فقط به تولید فکر می کنند و به ایمن بودن کارگاه چندان توجهی ندارند. نکته حائز اهمیت اینکه حال دولت محترم سیاست خصوصی سازی معادن را در برنامه کار خود قرار داده و در آینده نزدیک قسمت اعظم معادن کوچک به بخش خصوصی واگذار می گردد شایسته است. واگذاری معادن به شرکت های خصوصی که دارای دانش فنی و تجربه معدنکاری بیشتری می باشند صورت گیرد. همچنین شرکت هایی که در امر اکتشاف یا بهره برداری معادن فعالیت خوبی دارند مورد حمایت و هدایت قرار گیرند، در غیر این صورت برنامه های خصوصی سازی معادن ناموفق خواهد بود.