کاربرد بیوتکنولوژی در تولید واکسن های نوترکیب خوراکی

زیر واحدهای واکسن به صورت تجاری در سلول های باکتریایی مهندسی شده،مخمر و یا سلول های پستانداران تولید می شوند. باظهور مهندسی ژنتیک در گیاهان عالی، تلاش های بسیاری صورت گرفته تا گیاهان ترانسژنیک نیز در این فهرست قرار گیرند. هدفتولید اندام های گیاهی ( برگ ، میوه ) ، عصاره های خام ( پودر خشک پروتئین ) و یا پروتئین های تخلیص شده ای است که مصرف آنها از طریق خوردن منجر به رهاسازی پروتئین های ایمونوژنیک و در نتیجه ایجاد یک پاسخ ایمنی در بدن گردد. کاربرد گیاهان به عنوان سیستمی برای تولید پروتئین های دلخواه، بسیار گسترده و متنوع است. اولین بار تولید واکسن آنتی ژن در گیاهان ،در سال 1990 توسطcardineau و curtissصورت پذیرفت. این دانشمندان آنتی ژن A مربوط به پروتئین سطحی باکتریStreptpcpccus mutans را در گیاه توتون تولید نمودند. اندکی پس از این موفقیت، آنتی ژن سطحی هپاتیت Bانتروتوکسین مسئول ایجاد اسهال درE.coli و گلیکوپروتئین مربوط به ویروس هاری در گیاهان ترانسژنیک بیان گردید. پروتئین های تولید شده در این گیاهان ،سنتز آنتی ژن های خاص مخاطی ایمنوگلوبینAو سرم ایمنوگلوبین Aرا زمانیکه به صورت دهانی در موش و انسان مورد مصرف قرار گرفت، تحریک نمودند. همچنین تولید اتوآنتی ژن ها در گیاهان به منظور مقاومت در برابر درمان از طریق مصرف دهانی برای بیماری های خود ایمنی به نظر امکان پذیر می آید. علاوه بر اینها ، توجه به سوی تولید اپی توپ ها در گیاهان به منظور هدف قرار دادن فعالیت سموم سلولی در برابر تومور ها جلب شده است. گیاهان همچنین قادر هستند به عنوان بیو رآکتور برای تولید انبوه آنتی بادی ها در بیماری های ایمنولوژیک بکار روند