بررسی امنیت شهروندی در ساماندهی بافت فرسوده نمونه موردی بافت پیرامون بازار سیرجان

امنیت یکی از اساسی ترین توقعاتی است که از جوامع انسانی انتظار می رود. از این روی نقش بسزایی برسرزندگی و پایداری اجتماعات انسانی ایفا میکند و به عنوان یکی از نیازهای اساسی شهروندان در ساختارهای شهری به شمار رفته و از اهمیت ویژه ای به واسطه در برگیری احساس آرامش و آسایش محیطی برای شهروندان برخوردار است. همچنینبافت های فرسوده به دلیل عدم توجه و از بین رفتن حس تعلق، زمینه ی لازم را برای آسیب های اجتماعی را فراهم آورده اند. سیرجان به عنوان یکی از شهرهای میانی در کشور و به عنوان یکی از مهمترین شهرهای جنوب شرقی ایران، دارایبخشهای زیادی بافت فرسوده است که بخش اعظم آن در مرکز شهر و در اطراف بازار قرار گرفته است. هدف اصلی این تحقیق، شناسایی و ارایه راهکارهای لازم برای احیاء و بازآفرینی و ایجاد امنیت در این محدوده بر اساس شاخصهای بومی ومحلی می باشد. این تحقیق از نوع کاربردی و حل مسیله است که مبتنی بر داده های مکانی بوده و به شیوه توصیفی - تحلیلی با بهره گیری از داده های میدانی )مشاهده مستقیم و مصاحبه( و استفاده از روش تحلیلی SWOT انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که نقاط قوت داخلی و فرصتهای خارجی بافت فرسوده سیرجان زمینه مناسبی برای استفاده از راهبرد حداکثر حداکثر برای احیاء و بازآفرینی و ایجاد امنیت این بافت فرسوده فراهم کرده است

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، امنیت ، احیا ، SWOT