حکومت محلی ومدیریت شهری

از تمامی واحدهای سیاسی مستقل و غیر مستقل دو نظام سیاسی مستخرج میگردد که شامل نظام سیاسی متمرکز ونظام سیاسی چند پاره )مرکب(می باشد . در سیستم تمرکز گرا مرکز تصمیم گیری در بالاترین سلسله مراتب سیاسی می باشد و دست افراد محدودی است و مشارکت شهروندان در پایین ترین سطح خود وجود دارد اما در سیستم غیرمتمرکز برخلاف سیستم اول مراکز سیاسی قدرت را به پایین دست خود تفویض کرده و از اختیارات خود می کاهند در این سیستم مراکز سیاسی به مردم پاسخگو خواهند بود و مشارکت مردم به چشم میخورد . در مدیریت شهری نیز با توجه به سیستمهای ذکر شده سیاست های مدیریتی شهری بر اساس نوع سیستم مرکزی شکل میگیرد .در حکومت شهری از نوع غیر متمرکز که با عنوان حکومت یا دولت محلی از آن یاد می شود نقش شهروندان اثر بخش بوده و نسبت به امورات محلی خود و اتخاذ تصمیمات نسبت به آن برجسته می باشد ؛در کشور ایران نیز پس از پیروزی انقلاب اسلامی نقش نهادهایمحلی در بوجود آمدن مشارکت جمعی قابل ملاحظه میباشد. قوانین شوراها در سال 1361 که به تصویب مجلس رسید و منجر به برگزاری انتخابات شوراها در سال 77 گردید . در دوران حاضر تشکیل شورای اسلامی و نقش فعال شهروندان نشانگر سیاست دموکراتیک کردن اداره شهری از ناحیه دولت مرکزی است

کلیدواژه ها:

حکومت محلی ، عدم تمرکز ، تمرکز گرایی ، شهروند ، مدیریت شهری