شناسایی و رتبه بندی موانع تسهیم دانش در سازمان های دولتی به روش AHP مطالعه موردی: سازمان های دولتی بوشهر

تسهیم دانش هنر در دسترس گذاشتن دانش در درون سازمان و نیز در اختیار سازمان های دیگر است. فرصت های به اشتراک گذاری دانش در سازمان ها هم می تواند ماهیت رسمی و هم غیر رسمی داشته باشد. فرصت های رسمی شامل برنامه های آموزشی، تیم های کاری ساختار یافته و سیستم های مبتنی بر فناوری باشد که تسهیم دانش را آسان می کنند. فرصت های غیر رسمی نیز شامل ارتباطات فردی و شبکه های اجتماعی می باشد که یادگیری و به اشتراک گذاری دانش را تسهیل می کنند. اما بسیاری از سازمان ها در بکارگیری این کانال ارتباطی دانش محور با مشکل مواجه هستند و سیستم آنها و اجزای درون این سیستم مانع از به اشتراک گذاری دانش در سازمان می شوند. این موانع می تواند در سطح فردی و بین افراد درون سازمان به واسطه نوع نگرش ها، باورها، و رفتار متفاوت و یا سازمانی و به دلیل فراهم نبودن زیر ساخت ها و شرایط سازمانی لازم برای تسهیم دانش باشد. هدف این مقاله شناسایی و اولویت بندی این موانع جهت حل ریشه ای آنهاست. بدین منظور ضمن دسته بندی این عوامل باز دارنده با توجه به ادبیات نظری پژوهش، به بررسی و اولویت بندی آنها در سازمان های دولتی شهر بوشهر با استفاده از نظر کارشناسان و خبرگان و مدیران با تجربه سازمانی پرداخته است. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) که یکی از فنون تصمیم گیری چند معیاره می باشد نشان دادن عامل «عدم تعهد مدیریت ارشد سازمان» در پشتیبانی از بکارگیری فرآیند تسهیم دانش، مهمترین مانع در پیاده سازی آن در سازمان های دولتی بوشهر است. پس از آن دو عامل «ساختار سازمانی نامناسب و محدودیت در شبکه های اجتماعی و ارتباطی سازمان» و «فرهنگ ناصحیح حاکم بر سازمان ها» به عنوان مهمترین موانع به اشتراک گذاری دانش در این سازمان ها شناخته شدند.