ارزیابی آسیب پذیری خط ساحلی مکران

مناطق ساحلی یکی از مهم ترین اکوسیستم های اقتصادی- اجتماعی و اکولوژیک هستند که در آنها محیط خشکی و آب بر هم اثر می گذارند. نیروهای فیزیکی پویا و نیرومند بطور مداوم در حال شکل دهی زون ساحلی و اکوسیستم آن و همچنین عامل ایجاد ریسک برای فعالیت های انسانی هستند. بنابراین آسیب پذیری این مناطق در برابر این نیروها و روش های کمیکردن آسیب پذیری سواحل از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش با هدف ارزیابی آسیب پذیری بخشی از خط ساحلی مکران در استان سیستان و بلوچستان با استفاده از روش شاخص آسیب پذیری ساحلی Coastal Vulnerability Index انجام شد. این روش در شناسایی مناطقی که هنگام بالا آمدن آب دریا در بلند مدت و کوتاه مدت، تغییر خط ساحلی وفرسایش ساحلی آسیب جدی می بیند، بسیار موثر عمل می کند. در تحقیق حاضر با استفاده از شش متغیر میانگین نرخ تغییر سطح آب دریا و نرخ تغییر خط ساحلی در بازه زمانی 1986 تا 2015 ، میانگین دامنه جزر و مدی، ارتفاع منطقه ای، عمق سنجی خط ساحلی و ژیوموفولوژی ساحل، شاخص CVI برای خط ساحلی مکران به دست آمد و به ترتیب به سه کلاس با آسیب پذیری کم، متوسط و زیاد طبقه بندی شد. نتایج نشان داد بیش از 50 درصد خط ساحلی مورد مطالعه دارای آسیب پذیری متوسط به بالا می باشد. نتایج به دست آمده می تواند در تدوین و اتخاذ سیاست های مناسب توسعه ای و در طرح ریزی حفاظت سواحل مکران مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

سواحل ، ارزیابی آسیب پذیری ، مکران ، سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS