ارتباط بین شدت زمین لرزه و زمین لغزه ها، با نگرشی بر منشاء لرزه زمین ساختی زمین لغزه های بزرگ ایران

امکان انطباق نمودن محدوده اصلی وقوع زمین لغزه های بزرگ سرچشمه های خطی لرزه زا، منطقه منشا زلزله ها (Earthquake Origin Zone) ومنطقه بندی شدت زمین لرزه (Earthquake Intensity) بر اساس شواهد به دست امده در زمین لرزه های ویرانگر دیرینه و امروزی ایران و همچنین راستای گسلهای کواترنر و فعال ایران، در این مقاله بررسی شده است. رویداد زمین لرزه های بزرگ ایران، به دلیل وجود رشته کوههای وسیع و گسترده درکشور، همواره با وقوع زمین لغزشها بزرگ همراه بوده است.در این مقاله سعی شده است بر اساس مطالعه گسلهای کواترنر ایران، بررسی زمین لغزه های امروزین (زمین لرزه 30 خرداد ماه 1369 منجیل) و همچنین وجود زمین لغزشهای بزرگ در استان لرزه زمین ساختی زاگرس (که در آن امکان یافتن گسلهای زمین لرزه ای بسیار کم است)، در ابتدا رابطه بین شدت زمین لرزه ها و زمین لغزشها در یک زمین لرزه واقعی (منجیل) بررسی شده است. سپس ضرورت توجه زمین لغزه های بزرگ در زاگرس و یافتن رابطه آنها با رویدادهای زمین لرزه ای مهم یادآوری گردیده و این بررسی، با ذکر مثالهایی از زمین لغزه های بزرگ، در زاگرس که در پهنه های با خطر بالای زمین لرزه واقع شده اند توام شده است. در نهایت اهمیت رابطه بین روندهای گسلهای فعال وکواترنر وزمین لغزشهای بزرگ، بر اساس مثالی ر شمال تهران (محله باغ شاطر در بند تهران) با بررسی این زمین لغزه مورد توجه قرار می گیرد.