تحلیل عوامل موثر بر بازخرید بیمه نامه های عمر و پس انداز

امروزه موسسات بیمه باید باور داشته باشند که هر گونه اقدامی برای حفظ مشتریان، اقدامی مفید و سودمند است، بنابراین بیشتر تحقیقات نشان می دهد که هزینه جذب مشتریان جدید بسیار بیشتر از حفظ مشتریان کنونی است. ازدست دادن مشتریان یک مشکل بسیار اساسی در صنعت بیمه و به ویژه رشته عمر است. حتی اگر زیان ناشی از ترک مشتریان با ورود مشتریان جدید جبران شود، ترک بیمه گذاران یک شرکت علاوه بر اینکه سطح ریسک پرتفوی آن شرکت را بر هم می زند، تاثیرات منفی زیادی بر توان مالی و برنامه ریزی های مالی شرکت خواهد گذاشت. بررسی رفتار بازخریدی و مدیریت ریسک بازخرید شرکت های بیمه دستور کار این مقاله است. در این مقاله با استفاده از داده های 10 ساله بیمه عمر و پسانداز یکی از شرکت های بیمه فعال با لحاظ متغیرهای موجود، این رفتار مورد تحلیل قرار گرفته است. مدل برازش شده احتمال بازخریدی را 3/8% برآورد میکند. نتایج مدل برازش شده همچنین نشان می دهد افرادی که پوشش فوت در اثر حادثه را خریداری کردهاند، تمایل کمتری به بازخرید دارند. پوشش معافیت از پرداخت حق بیمه، مدت زمان بیمه نامه های عمر و پس انداز، نحوه پرداخت حق بیمه به صورت ماهیانه، میزان حق بیمه پرداختی، واحدهای صدور مختلف و سال های صدور نیز عوامل موثر بر بازخرید این نوع بیمه ها هستند.

کلیدواژه ها:

بیمه های عمر و پس انداز ، بازخرید ، پوشش های تکمیلی ، رگرسیون لوژستیک