نقدی بر قیمت گذاری بیمه های زندگی بر مبنای تابع بقاء مشترک

بیمه های زندگی برخلاف بیمه های غیرزندگی معمولا بلندمدت هستند و مزایای آنها باتوجه به فوت یا حیات بیمه گذاران تعریف می شوند. در نتیجه توزیع طول عمر، نقش کلیدی در محاسبات فنی بیمه های زندگی ایفاء می کند. در عمل، اغلب شرکت های بیمه از جدول های عمر و توابع بقاء مشترک در یک پرتفوی استفاده می کنند. در این مقاله با استفاده ازابزارهای آماری و احتمالی نشان می دهیم که استفاده از توابع بقاء مشترک باعث زیان شرکت های بیمه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بیمه های زندگی ، تابع بقاء ، ضریب تغییرات