فراوری هماتیت از باطله های کارخانه تغلیظ مجتمع سنگ آهن گل گهر

هدف اصلی این تحقیق، بررسی چگونگی امکان بازیابی همساتیت از باطله های مجتمع سنگ آهن گل گهر در مقیاس آزمایشگاهی بمنظور تولید کنسانتره قابل قبول برای صنایع فولاد سازی است. دستیابی به عیار قابل قبول در آهن و کاهش میزان فسفر اولویت تحقیق قرار گرفتند. پس از مطالعه تحقیقاتی که در سالهای گذشته روی بازیابی هماتیت انجام گرفته بود، از میان روش های فراوری خشک و تر، روش جدایش مغناطیسی شدت زیادتر برای بررسی فرآوری هماتیت در مقیلس آزمایشگاهی انتخاب شد. با توجه به مشخصات باطله گل گهر نمونه ای با d80=590μm برای آزمایشها انتخاب شد. آنالیز شیمیایی این نمونهP 0.31% و 37.5%Fe و 0.98S بود که با مشخصات نمونه معرف انطباق نزدیکی داشت. پس از مطالعات میکروسکپی به عمل آمده، مشخص شد که احتمالا ذرات هماتیتی در دانه بندی حدود 200μm برای انجام آزمایشهای جدایش مغناطیسی مناسب هستند. نمونه ها پس از خردایش در دانه بندی های d80=(590،240،160،75)μm توسط جدا کننده مغناطیسی شدت زیاد تر تغلیظ شدند. به منظور حصول اطمینان از عدم کارایی روش خنک، چند تست توسط دستگاه جدا کننده مغناطیسی شدت زیاد خشک انجام شد که نتایج آن رضایتبخش نبود و میزان خطای بازیابی در سطح اعتماد مهندسی بسیار زیاد بود. نتیجه بهینه در جدایش تر، در دانه بندی d80=240μm و شدت میدان مغناطیسی بیش از 9000Gauss، به دست آمده که کنسانتره به دست آمده شامل 0.13%P < و 63%Fe > و 0.4%S < با بازیابی وزن آهن برابر 96% بود که در سطح اعتماد مهندسی 9%± خطا داشت. کنسانتره حاصل از نظر ترکیب برای مصرف در صنایع ذوب آهن مطلوب می باشد که در این زمینه باید بررسی اقتصادی مفصلی صورت گیرد. به منظور بررسی راهی برای منطبق کردن مشخصات کنسانتره هماتیتی با محصول اصلی کارخانه گل گهر، عملیات فلوتاسیون معکوس روی این کنسانتره انجام گرفت. در کنسانتره هماتیتی حاصل، بازیابی وزنی بیش از 61% است و درصد فسفر و گوگرد به ترتیب به 09%، 0 و 4%، 0 کاهش یافته است. میزان عیار آهن این کنسانتره قابل قبول است ولی عیار فسفر و خصوصا گوگرد آن به میزان مطلوب نظر نرسیده است.