بررسی تاثیر نشست حاصل از حفر تونل های شهری بر پایداری سازه های سطحی (مطالعه موردی: حفر تونل زیر گذر از زیر بزرگراهی در شهر تهران)

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,632

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SMEC05_089

تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1385

چکیده مقاله:

شهرهای بزرگ جهان زیر بار حجم سنگین سفرهای شهری هر روز بیشتر قد خم می کند. برای رهایی از این معضل راه اندازی سیستم های حمل و نقل زیر زمینی نظیر مترو و تونل های زیر گذر ضروری به نظر می رسد. موانع و مشکلات فراوانی در جلوی راه این طرح ها قرار دارد که از جمله این موانع می توان به نشست سطح زمین اشاره کرد. چنانچه میزان نشست از حدی تجاوز کند، باعث بروز ناپایداری در ساختمان های سطحی شده و تخریب آنها را به دنبا ل خواهد داشت. هدف از ارائه مقاله حاظر طراحی یک تونل زیر گذر در شهر تهران می باشد که ارتباط دو منطقه مسکونی پر جمعیت را به هم وصل می کند. در محدوده تونل مورد نظر دو ساختمان قدیمی چندین طبقه قرار دارد که پایداری آنها در حین اجرای تونل مد نظر می باشد. معیار طراحی بر اساس میزان نشست مجاز در سطح زمین برای ساختمان های سطحی و بررسی پروفیل نشست می باشد. در این راستا سعی بر این است تا با تغییر در عمق تونل، نشست در سطح زمین، کمتر از مقدار مجاز آن گردد ضمن اینکه محدودیت عمق با توجه به شیب مجاز زیر گذر نیز وجود دارد. در این مقاله از روش عددی (نرم افزار FLAC 2D) برای تحلیل استفاده شده است. و در نهایت عمق بهینه با هدف پایداری ساختمان های سطحی تعیین گردیده است.

کلیدواژه ها:

تونل های زیر گذر ، عمق ، نشست ، پایداری سازه های سطحی ، روش عددی

نویسندگان

مهدی جمالی جهرمی

دانشجوی کارشناسی ارشد استخراج معدن دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران