مقایسه روش آزمایشگاهی و روش شبکه های عصبیب رای تخمین میزان تراوایی سنگ های شکاف دار

نفوذپذیری یکی از مهمترین پارامترهای مربوط به خواص سنگ جهت هدایت سیالات می باشد. فرمول های تجربی زیادی جهت برقراری ارتباط بین پارامترهای مختلف سنگ توسط دانشمندان ارائه شده است و اعتقاد بر این است که توسط شبکه های عصبی مصنوعی نیز می توان ارتباط احتمالی بین پارامترهای مختلف را کشف کرد. در این تحقیق از شبکه های عصبی مصنوعی برای تخمین تراوایی استفاده شد. برای این منظور، اطلاعات مربوط به آزمایش تزریق آب در مغزه های شکاف دار و بدون شکاف مورد استفاده قرار گرفت. چهار پارامتر فشار روباره، اختلاف فشار دوسر مغزه، نوع سنگ از لحاظ وجود یا عدم وجود شکاف در سنگ و دبی خروجی به عنوان داده های ورودی و میزان تراوایی به عنوان داده خروجی شبکه به کار رفتند. در نهایت نتایج مربوط به تست شبکه با داده های بدست آمده از طریق آزمایش مغزه مقایسه شدند.

کلیدواژه ها:

تزریق آب ، تراوایی ، شبکه های عصبی مصنوعی ، سنگ شکاف دار ، فشار روباره