نشست طولی و عرضی ایجاد شده بر اثر حفر تونل، بررسی روشهای تجربی و تحلیلی عددی پیشنهادی

طراحی و ساخت تونل نخصوصا تونل سازی در عمق کم و مناطق شهری از لحاظ کنترل نشست های به وجود آمده در زمین و تغییر شکل های دهانه تونل مسئله مهنی تلقی می شود اهمیت این مسئله از لحاظ ، کنترل تغییر شکل ها و نشست سطحی زمین پایداری جبهه کار و نیروهای ایجاد شده در پوشش می باشد روش های مختلفی برای تخمین نشست در اثر حفر تونل ها ارائه شده است که می تواند به سه دسته کلی روش های تجربی، تحلیلی و عددی اشاره کرد پارامترهای موثر در دو روش اول درصد افت حجمی و موقعیت نقطه عطف پروفیل نشست می باشند که وابسته به شرایط زمین ، نوع خاک و مشخصات هندسی تونل دایروی هستند روش های تجربی و تحلیلی بر مبنای فرضیات ساده کننده ای از جمله فرض زمین همگن و ایزوتروپ و اغلب بر مبنای تئوری الاستیسیته ارائه شده اند و در تخمین نشست واقعی زمین دارای خطا می باشند این روش ها مقدار نشست را به صورت دست بالا تخمین می زنند . روش های عددی به دلیل پیشرفت کامپیوتر و توسعه مدل های رفتاری دارای مقبولیت زیادی هستند در این مقاله روش های پیشنهادی برای محاسبه نشست بر اثر حفاری تونل به طور کامل ارائه و پارامترهای موثر بر هر روش شرح داده و مقایسه شده اند.

کلیدواژه ها:

تونل سازی ، پروفیل نشست سطح زمین ، روش های تجربی ، روش های تحلیلی ، مدل دوبعدی